دیدن این فیلم به «مصلحت» است!

چندین سال است که در بیشتر مواقع یا با کمدی‌‌های گیشه‌‌ای طرفیم یا سینمای اجتماعی و تلخ. در این بین ظرفیت بقیه ژانرها چنان نادیده گرفته شده که باعث قهر مخاطب با سینما شده است. ژانرهایی که هر کدام جذابیت‌ها و کارکردهایی دارند و متاسفانه از آنها غفلت شده است.

در این اثنا، این‌‌که فیلمی چون «مصلحت» که یک درام سیاسی جذاب و جسورانه است بعد از اکران روی پرده و اکران آنلاین، بالاخره به شبکه نمایش خانگی آمده است، خبر خوبی است که باید آن را غنیمت شمرد و به فال نیک گرفت. ضمن اینکه فیلم محصول سال 99 بوده و با سه سال تاخیر در جشنواره فجر امسال اکران شد.

اتهامات پسر یک آقازاده و ادامه ماجرا

داستان فیلم که در مواردی ادعا شده با الهام از واقعیت است، در ابتدای دهه  پرحادثه و پرخاطره 60 می‌‌گذرد. آیت الله مشکاتیان که در دادستانی سمت مهمی دارد بعد از محاکمه فرزند یکی از افراد با نفوذ، با تندروی‌‌های پسر خودش به‌‌نام مهدی مواجه می‌‌شود.

مهدی در یک درگیری حاضر بوده و اتهامات زیادی به او وارد است. اطرافیان آیت الله مشکاتیان معتقدند محاکمه او به صلاح نیست و باعث سوءاستفاده جریان‌‌های مقابل می‌‌شود. اما در این بین یک بازپرس به نام جلالی دنبال موضوع را می‌‌گیرد و به رازهای مهمی پی می‌‌برد.

عباسعلی کدخدایی، عضو شورای نگهبان خردادماه پس از تماشای این فیلم سینمایی در صفحه اینستاگرامش نوشته بود که «آن‌چه در این فیلم روایت می‌شود، شباهت قابل توجهی با بسیاری از رویدادهای مشابهی که اوایل انقلاب رخ داده، دارد».

 عوامل فیلم را بشناسید

حسین دارابی کارگردان فیلم است که برای این فیلم در سی‌‌ونهمین جشنواره فجر،  سیمرغ بهترین فیلم اول را هم کسب کرد.

او در جایگاه فیلم نامه‌‌نویس و کارگردان از عهده این فیلم که بازیگران کارکشته، ریتم داستانی خوب و طراحی صحنه دشواری دارد به خوبی برآمده. فرهاد قائمیان، وحید رهبانی، مهدی حسینی‌‌نیا، امیر نوروزی و نازنین فراهانی از جمله بازیگران فیلم هستند که در این بین مهدی حسینی‌‌نیا و امیر نوروزی نقش‌‌آفرینی‌‌های چشم‌‌نوازی داشتند.

 چرا ببینیم؟

فیلم از همان ابتدا داستان خطی‌‌اش را با ریتمی مناسب روایت می‌‌کند، چندان به خاکی نمی‌زند و به حاشیه نمی‌‌رود، سعی می‌‌کند شعاری نباشد و در طراحی شخصیت‌‌ها هم موفق و مناسب عمل می‌‌کند.

هرچند در یک سوم پایانی کمی از آن التهاب و تعلیقش کاسته می‌‌شود، اما برای مخاطبی که درامی سرراست و بدون ژست‌‌های فرم‌‌گرایانه را دوست دارد و از آثاری با ایده‌‌های تکراری در ژانرهای کمدی و اجتماعی خسته شده، می‌‌تواند تجربه‌‌ای دلنشین و دلچسب باشد.

نویسنده: : محمود افشاری

منبع: عصر اصفهان

برچسب ها: سریال