آل پاچینو

«آلفردو جیمز پاچینو» معروف به «آل پاچینو» که چند روز قبل (۲۵ آوریل، برابر با ۵ اردیبهشت) تولد ۸۳ سالگی اش را جشن گرفت یکی از بهترین و کاربلدترین بازیگران سینمای جهان است. او طی 5 دهه فعالیت حرفه‌ای خود، جوایز مختلفی را دریافت کرده و به یک سوپراستار محبوب در دنیای هالیوود تبدیل شده است. اگرچه بازی در نقش «مایکل کورلئونه»، معروف ترین نقش این بازیگر به حساب می‌آید، اما تعداد فیلم‌های معروف و فوق‌العاده‌ای که او بازی کرده واقعاً زیاد است. بسیاری از علاقه مندان به سینما از جمله در خراسان شمالی حداقل برای یک بار هم که شده فیلم‌های «آل پاچینو» را تماشا کرده اند.

«آل پاچینو» در «اچ‌بی استودیو» و «اکتورز استودیو»، بازیگری را نزد «چارلی لاتن» و «لی استراسبرگ» فرا گرفت. او در ۲۹ سالگی با نقشی مختصر در «ناتالی و من» (۱۹۶۹) نخستین فیلم بلند خود را بازی کرد. «آل پاچینو» با بازی در فیلم «وحشت در نیدل پارک» (۱۹۷۱) که نخستین نقش اصلی او بود، مورد توجه قرار گرفت.

او پس از بازی در فیلم «پدرخوانده» (۱۹۷۲) به کارگردانی «فرانسیس فورد کوپولا»، با نقش موفق «مایکل کورلئونه» معروفیت بیشتری یافت و مورد تقدیر قرار گرفت. «آل پاچینو» برای بازی در این نقش، نخستین بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد اما به آن دست نیافت. او این نقش را در فیلم‌های «پدرخوانده: قسمت دوم» (۱۹۷۴) و «پدرخوانده: قسمت سوم» (۱۹۹۰) بازآفرینی کرد.

او برای بازی در فیلم‌هایی همچون «سرپیکو» (۱۹۷۳)، «بعدازظهر سگی» (۱۹۷۵)، «پدرخوانده: قسمت دوم» و «عدالت برای همه» (۱۹۷۹) هم نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد و در نهایت این جایزه را بابت نقش یک کهنه‌سرباز نابینای ارتش آمریکا در فیلم «بوی خوش یک زن» (۱۹۹۲) دریافت کرد. او همچنین برای بازی در فیلم‌های «پدرخوانده»، «دیک تریسی» (۱۹۹۰)، «گلن‌گری گلن راس» (۱۹۹۲) و «مرد ایرلندی» (۲۰۱۹) نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. دیگر نقش‌های قابل‌توجه «آل پاچینو» شامل «تونی مونتانا» در «صورت زخمی» (۱۹۸۳)، «کارلیتو بریگانته» در «راه کارلیتو» (۱۹۹۳)، «بنجامین راجیرو» در «دانی براسکو» (۱۹۹۷) و «لوول برگمن» در «نفوذی» (۱۹۹۳) می‌شود. او همچنین در فیلم‌های «مخمصه» (۱۹۹۵)، «وکیل مدافع شیطان» (۱۹۹۷)، «بی‌خوابی» (۲۰۰۲) و «خاندان گوچی» (۲۰۲۱) بازی کرده ‌است. «آل پاچینو» در تولیدات متعددی از شبکه «اچ‌بی‌او» در تلویزیون حضور داشته ‌است، از جمله این تولیدات می‌توان به «فرشتگان در آمریکا» (۲۰۰۳)، «تو جک را نمی‌شناسی» (۲۰۱۰) و «فیل اسپکتور» (۲۰۱۳) اشاره کرد. او بابت بازی در نقش «جک کورکیان» و «روی کوهن» در فیلم‌های تلویزیونی «تو جک را نمی‌شناسی» و «فرشتگان در آمریکا» برنده جایزه «امی ساعات پربیننده» شد.

«آل پاچینو» در طول فعالیت حرفه‌ای خود، نامزد و برنده جوایز متعددی شده‌است: 9 نامزدی اسکار (یک‌بار برنده)، 18 نامزدی گلدن‌گلوب (4 بار برنده)، 5 نامزدی بفتا (یک‌بار برنده)، 3 نامزدی امی (2 بار برنده) و 2 نامزدی تونی (2 بار برنده). او در سال ۲۰۰۱ برنده جایزه «سیسیل بی دمیل» شد و بنیاد فیلم آمریکا در سال ۲۰۰۷ به «آل پاچینو» جایزه یک عمر دستاورد هنری را اهدا کرد. او همچنین در سال ۲۰۱۱ به پاس فعالیت حرفه‌ای خود، موفق به دریافت نشان ملی هنر از «باراک اوباما»، رئیس‌جمهور وقت آمریکا شد. تماشاگران بریتانیایی در یک نظرسنجی از کانال ۴ در سال ۲۰۰۳، «آل پاچینو» را به عنوان «بزرگ‌ترین ستاره تاریخ سینما» انتخاب کردند.

منبع: عصر اصفهان

برچسب ها: آل پاچینو , پدر خوانده , سریال , فیلم , نقد فیلم