از فردایِ روزِ خبرنگار بگو

عصر اصفهان ، مالک شیخی

یاد سعید یکی از دانشجوهای ترم گذشته کلاسم می‌افتم که اصرار داشت از اخلاق خبرنگاری بیشتر بداند و حالا بخاطر یک انتقاد ساده از فلان نماینده مجلس، از کارش اخراج شده است. یاد مجید که مغز متفکر سرویس اجتماعی بود و امروز فقط نقش ریکوردر را دارد، ضبط می‌کند و پیاده می‌کند بدون ذره ای تغییر،ذره ای تحلیل!
یاد تک تک دانشجویان و همکاران و رفقایم می افتم که زیر آفتاب سوزان حقیقت تنها مانده اند.
*حقیقتی که می‌گوید اهالی قلم در این ملک حتی اگر صدساله بمیرند باز جوانمرگ‌اند و ناکام، که هیچ‌گاه دستی به یارای آنها دراز نشد.*
آفتاب ۱۸ مرداد که بزند دوباره خبرنگار است که باید پشتِ درب و پشتِ خط فلان مسئول بماند تا پاسخی بگیرد برای التیام دردی از مردم.
فردا که بشود دوباره سیل تهدید و تطمیع و تنبیه است که فلان خبر را حذف کنید وگرنه چنان است که چونان، فلان خبر را داغ کنید که فلان است و بهمان.
*از امشب که بگذرد کسی درباره امنیت شغلی خبرنگاران چیزی نخواهد گفت و از بیمه آنها سخنی به زبان نمی‌آید، گویی خبرنگاران آنچنان‌اند که در همین متن‌های پیام تبریک امروز گفته بودند: « فرشته های آسمانی» ، «سفیران نور» و تعابیری از این دست که پای‌ش در آسمان است و باغروب خورشید ۱۷ مرداد تمام می‌شود.*
این رسم و آیین دیر پای ما ایرانی هاست و از دیر باز پابرجاست، که از هرچیزِ ناچیز، چیز دیگری می‌سازیم! پس با تمام علمی که به نمایشی بودن این روزها و القاب داریم باز دلخوش می‌کنیم به چراغی که آگاهی در جامعه می افروزد. ما به آینده روشنیم. ما همچنان بر سندان عدالت می‌کوبیم و از آهن تفتیده قلم‌مان تیغی می‌سازیم بر رانت و رابطه. تا در گندِ مشدَد فسادِ آقازاده‌ها و بازیگرانِ دین‌مدار، با حقانیت دین‌داری غبار جهل و حماقت و خود پسندی‌ها را از چهره معصوم و مظلوم جامعه بشوییم.
در واپسین ساعات شب، شهر روی دست‌های خود می‌خزد تا برخیزد، و خبرنگاران همچنان نگار روشنی بخش جامعه اند؛ روشنای تاریخ.

نویسنده: مالک شیخی

منبع: عصر اصفهان

برچسب ها: خبرنگار , روز خبرنگار , مالک شیخی