بورس کالای ایران با محاسبه بورس لندن!
آیا انتظار این است بورس کالایی که با قیمت گذاری دستوری دلاری از بورس LME لندن برای تولیدات داخلی با مواد اولیه داخلی، پدر اقتصاد ایران را درآورده، می‌خواهد در جهش تولید با مشارکت مردم نقش داشته باشد. یا می‌خواهیم بورس کالایی که با هیئت مدیره و سهام دار بودن سه - چهار شرکت بزرگ پتروشیمی و فولادی، در سرتاپاش تعارض منافع وجود دارد، در جهش تولید با مشارکت مردم نقش داشته باشد؟
به این نظرات توجه کنید:
بذرپاش وزیر راه و شهرسازی: بورس کالا را خودشان زدند، خودشان اداره می‌کنند، خودشان هم سهامدار هستند. ما بورس کالا راه نینداختیم که قیمت کالا را گرانتر کنیم. مثلا فلان شرکت فولادی بیاید و قیمت را ۴۰% گرانتر از بازار در بورس کالا عرضه کند.
معاون وزیر صمت: فولاد ایرانی به تولید کننده ایرانی گرانتر از تولیدکننده خارجی فروخته می‌شود. چرا؟ چون به قیمت‌هانی جهانی و دلاری و بر اساس مکانیسم حراج در بورس کالا فروخته می‌شوند.
قاعدةً تا به حال باید شنیده باشید که قیمت پایه محصولات فلزی و پتروشیمی در بورس کالای ایران ، براساس قیمت های جهانی محاسبه می‌شود و مبنای محاسبه هم مثلا برای فلزات، بورس LME لندن می باشد. یعنی فلزاتی که مواد اولیه شان را خودمان در داخل از معادن استخراج می‌کنیم، قیمت گذاری شان براساس قیمت های جهانی می باشد و مبنای قیمت هم بورس فلزات LME لندن است.
یعنی برای مردم ایران و تولیدکننده های پایین دست، فرقی نمی‌کند که محصولات فلزی یا پتروشیمی را وارد کنند و یا اینکه با مواد اولیه داخلی، خودشان تولید کنند. خودکفایی در این منطق، طبعا رو هواست. نتیجه این ساختار، این است که وابستگی اقتصادمان به دلار و مخصوصا قیمت های جهانی به دست خودمان انجام می‌شود. که اگر به این شرایط راضی باشیم، دیگر نباید از دخالت دشمن در نرخ دلار شکایت کنیم. حالا اگر ساختار دلاری بورس کالا را عوض کنیم، البته دشمن هیچ غلطی نمی تواند بکند
اعضای هیات مدیره بورس کالای ایران گویای همه چیز است:
کارگزاری بانک کشاورزی_ روه مالی ملت _ فولاد خوزستان _ شرکت سرمایه گذاری نفت و گاز و پتروشیمی تامین _ شرکت فولاد مبارکه اصفهان _ گروه سرمایه گذاری امید _ شرکت بانک تجارت
در انتها می‌رسیم به سخنان آنوش رحام دبیر سندیکای لوله و پروفیل. وی می‌گوید: بورس کالا درواقع شرکتی است که هیات مدیره آن عمدتا شرکت‌های بزرگی همچون فولاد مبارکه یا شرکت مس و نظایر آن می‌باشند. خودشان تعیین‌کنده اصلی در بازارند و در اصطلاح، شرکت‌های مادر صنعتی می‌باشند.
حال اگر قرار باشد این شرکت‌ها کالای خود را به قیمت جهانی در بورس کالا عرضه کنند یا با افزایش نرخ ارز، بخواهند قیمت کالای خود را افزایش دهند، چرا ادعا می‌کنند که قیمت نهاده‌های داخلی را به دلار عرضه نمی‌کنیم. یا چرا مدعی‌اند که کالاهای داخلی براساس نرخ ارز، ارزش‌گذاری نمی‌شوند؟
نویسنده: حمیدرضا مقصودی
منبع: عصر اصفهان
ارسال دیدگاه
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد