در سوگ هنرمندی خودساخته از خاک

🖋مالک شیخی

«استاد اسماعیل شیران» را می‌گویم که در هیاهوی تکنسین‌های بی هنر روزگار ما، هنرمندی تمام عیار بود و یک جهان از او غافل بودند. او احیاگر سفال زرین فام بود و خلق را نه از بابت هنر و ژست‌های منورالفکرانه، بلکه از صفای باطنی‌اش داشت.
در روزگاری که مسئولین فرهنگ و هنر ما به دنبال عکس یادگاری با مشتی هنرفروش بودند، استاد شیران کنج خلوت خود، خلق میکرد و هنرشناسان آینده را برای آثارش متحیر می‌نمود؛ در دیاری که فخرِ هنرش چند سازه و عمارت بود و هنرمندان خالقش بی قدر و منزلت.

استادشیران کم حرف بود و پر از حرف. کم کار میکرد و پرکار. خلق می‌کرد و خلاق. اینها فقط چند عبارت است برای فهم بهتر او که قدرش را در ۸۶ سال زندگی ندانستیم.
روزگار و روزها باید بگذرد تا بفهمیم چه کسی را این‌روزها از دست داده‌ایم.

نویسنده: دکتر مالک شیخی

منبع: عصر اصفهان

برچسب ها: استاد اسماعیل شیران , در سوگ هنرمند , سفالگری , کوزه گری , مالک شیخی