آتشِ غارتگری در اموال «قبله عالم»!
ناصرالدینشاه قاجار، کمتر از 50 سال بر ایران حکومت کرد. دوران او را باید دوران تحولات مثبت و منفی گسترده بدانیم. او آخرین شاه مقتدر دوران استبداد محسوب میشد که حرفش را قانون میدانستند. با این حال، سالهای پایانی سلطنت ناصرالدینشاه مشحون از حوادث پرشماری بود که خبر از بیداری مردم و تردید جدی آن ها در نحوه حکومت سلاطین قاجار بر ایران میداد.
ترور ناصرالدینشاه در واقع نمایی از اعتراض به استبدادگری او بود. هر چند این ترور، برای قاجارها مصیبتی به شمار میآمد و در واقع نفس آن ها را به شماره انداخت، اما برای تعدادی از اطرافیان چاپلوس قبله عالم، سفره بزرگ غارتگری پهن کرد. این غارتگری، البته از درون دربار آغاز شد! گزارشی که تاجالسلطنه، دختر ناصرالدینشاه، از حوادث چند روز بعد از ترور پدرش ارائه کردهاست، وخامت اوضاع دربار را نشان میدهد.
گزارش تاج السلطنه
تاجالسلطنه مینویسد: «روزها و شبها به سرعت میگذشت. این سرای با عظمت و شکوه که در تمام ساعات شبانه روز غرق در مسرت و شادمانی بود، در یک سکوت وحشتناک درد انگیزی محصور شده! جز صدای گریه و ناله، صدای دیگری نبود … پس از چند روز دیگر، امین الملک، برادر صدر اعظم، که در آن وقت خزانه دار بود، با صدراعظم اندرون آمده، به خزانه رفتند. مقدار گزافی، بلکه هر چه پول در خزانه بود، تمام را به بهانه این که مظفرالدینشاه مقروض است و باید به تبریز پول بفرستیم، خارج کرده. هیجده روز تمام، روزی سی چهل نفر سرایدار از صبح تا شام کیسه های پول را برده، تحویل خزانه بیرون میکردند و از خزانه بیرون هم تمام فشنگ شده، نقل و تحویل به خانه امین الملک شده. مقداری در همان جا مانده، باقی به اندرون صدراعظم تحویل می شد.» ظاهراً این غارت گسترده اموال ناصرالدینشاه، تا ورود مظفرالدینشاه به پایتخت و بلکه تا چند ماه پس از استقرار وی بر حکومت، ادامه داشته است.
بی تفاوتی شاه بیمار
بیماری شدید شاه جدید از یک سو و از سوی دیگر، اوضاع نابسامان کشور، باعث شد که درباریان فرصتطلب برای پر کردن جیبهایشان عجله کنند؛ تا جایی که حتی برخی نفایس درون قصر، از جمله اشیایی که توسط سلاطین دیگر کشورها به ناصرالدینشاه هدیه شده بود نیز، سرقت شد!
منبع: عصر اصفهان
ارسال دیدگاه
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد