مرگ یک امپراتوری با جنگ 2 برادر!

آن‌ها به تدریج بر تمام سواحل غربی آمریکای جنوبی، در محدوده کشورهای امروزی پرو، اکوادور، بولیوی و قسمت‌هایی از آرژانتین، شیلی و کلمبیا مسلط شدند و آثار معماری و علمی فراوانی از خود باقی گذاشتند. با این حال، عصر طلایی امپراتوری اینکا، با عصر سقوط آن همزمان شد؛ اسپانیایی‌ها به فرماندهی فرانسیسکو پیزارو در سال 1526، بالاخره به قلمروی اینکاها رسیدند، اما شکست دادن آن‌ها به دلیل تمدن پیشرفته، وحدت سیاسی و نیروی نظامی قدرتمند، کار ساده‌ای نبود و اسپانیایی‌ها با وجود داشتن سلاح‌های جدید، نتوانستند به صورت مستقیم، کار تمدن اینکا را یکسره کنند. با وجود این، طولی نکشید که سوغات اروپایی‌ها، یعنی بیماری آبله، به مثابه یک جنگ تمام عیار میکروبی، دمار از روزگار اینکاها درآورد. شیوع بیماری در میان سرخ‌پوستان، کاملاً هدفمند و با نقشه‌های غیرانسانی و رذیلانه صورت گرفت. اسپانیایی‌ها پس از این جنایت آشکار، فرصت پیدا کردند از نزاع بر سر جانشینی امپراتور اینکا نیز سوءاستفاده کنند. امپراتور اینکا، هوآینا کاپاک و پسر بزرگش که ولیعهد امپراتوری شناخته می‌شد، در سال ۱۵۲۷ به طور ناگهانی و بر اثر بیماری آبله مردند. هواینا فرزندان زیادی داشت ولی قبل از این که بتواند وارث جدید را معرفی کند، درگذشت. به این ترتیب، نزاعی سخت آغاز شد که اسپانیایی‌ها نیز بر آتش آن می‌دمیدند. هواسکار و آتاهوالپا، دو پسر از دو مادر، بر سر قدرت درگیر شدند. جنگ داخلی اینکا یا جنگ دو برادر شروع شد. بین سال‌های 1529 تا 1532، نبردی سهمگین در جریان بود؛ نبردی که در نهایت با پیروزی آتاهوالپا پایان یافت. حالا موقع ورود استعمارگران اسپانیایی بود. طولی نکشید که پیزارو در سال 1533، حمله گسترده خود را به امپراتوری اینکا با استفاده از نیروهای تازه نفس و تجهیزات ارسالی از مادرید آغاز کرد. آتاهوالپا باید در حالی با اسپانیایی‌ها روبه‌رو می‌شد که جمع زیادی از مردم سرزمینش بر اثر آبله مرده بودند و زیرساخت‌های نظامی نیز طی جنگ‌های داخلی نابود شده بود. به این ترتیب، حیات امپراتوری قدرتمند اینکا ناگهان به پایان رسید.

منبع: عصر اصفهان

برچسب ها: امپراطوری , اینکاها , سرخ پوست