استاد ناصر يزدخواستی ، دلباخته آواز

از آنجا که ناصر یزد خواستی از اوان کودکی پر جنب و جوش و کنجکاو بود، بنابراین علاقه به تحصیل و کسب دانش، آنچنان که باید و شاید در نهاد وی به بالندگی نرسید و از همان ایام و بویژه پس از ورود به دوران نوجوانی، اشتیاق و دلبستگی به موسیقی و آواز موجب شد تا در ۱۶ سالگي، آموزش آواز را نزد استاد اكبرخان سراج فراگرفته و وارد زندگی هنری شود. با وجود شور و علاقه استاد یزدخواستی به آموختن موسیقی و هنر آواز ، تکاپو در عرصه‌های دیگر زندگی، مدتی مجال پرداختن به کار هنری پی در پی را از او سلب کرد. با این وجود به توصیه دوستان و بزرگان عرصه هنرِ آن روزگار اصفهان، بار دیگر فعالیتهای هنری را از سر گرفت و به سال 1348 در هنرستان موسيقي اصفهان به خدمت استاد علي ساغري رسيد تا از خرمن دانش وی خوشه چینی کند. این اتفاق خجسته همزمان بود با افتخار حضور وی در کلاسهای آواز استاد تاج اصفهانی در سن 35 سالگي و آشنایی با علاقمندان دیگری که بعدها خود از نام آوران عرسه موسیقی کشور شدند.
در سال 1360 خورشیدی، آن هنگام که استاد تاج اصفهانی روی در نقاب خاک کشید، استاد یزد خواستی مدتي را در خدمت استاد حاتم عسگري فراهانی، ردیفدان و خواننده نامی در تهران سپری کرد که این رویداد موجب شد تا ایشان برنامه هایی را با حضور استاد جهانبخش پازوکی در راديو اجرا کنند. در این رهگذر اجراي هفت دستگاه موسيقي در صدا وسيما و با همكاري استادان مهران قاضي، شاهين شيخ بهائي و حاتم عسگری فراهاني از يادگارهاي درخشان و ارزشمند ایشان می باشد. اما فعالیت های استاد ناصر يزدخواستي تنها به این قلمرو و گستره محدود نبود ، بدین ترتیب که ایشان در فيلم‌ها و سریال‌های مختلف از جمله بازار ، مهماني و پل خواجو به ایفای نقش پرداخت و آوازهای ماندگاری از خویش در این فیلم ها بر جای نهاد، ضمن اینکه در برنامه هاي هنری همچون خلوت علي ، گلزار ادب و اشك حباب نیز شرکت داشت.
ناگفته نماند که سبک استاد یزد خواستی در واقع آمیزه ای از حال و هوای خوانندگان مکتب اصفهان و بیش از همه متأثر از فضای آواز خوانان رادیو و برنامه گلها بویژه سبک و سیاق استاد اکبر گلپایگانی و برخی خواننده‌های آن دوره بود؛ ضمن اینکه ایشان در حوزه آموزش نیز فعال بود و همواره مشغول آموختن آواز و تربیت شاگرد بود.
اما با تمامی این اوصاف، شوربختانه این هنرمند خوش صدا در واپسین دهه‌های عُمر مهجور ماند و در انزوا به سر ‌برد و بنا به گفته خودش، از جانب علاقمندان به موسیقی و موسیقی دانان هم ‌عصرش، مورد بی مهری قرار گرفت و از این بابت بسیار رنجور و دل شکسته بود. استاد ناصر یزدخواستی که عمری را با تواضع زندگی کرد و صدای رسایش را به دوستدارانش هدیه داد، سرانجام پس از یک دوه بیماری، در 88 سالگی، در واپسین روز از بهمن ماه سال 1400 از دنیا رفت و در دوم اسفند ماه همان سال در قطعه هنرمندان و نام آوران باغ رضوان اصفهان به خاک سپرده شد. روانش همواره شاد.

نویسنده: عباس مهری اردستانی

منبع: عصر اصفهان

برچسب ها: اصفهان , خوانندگان و نوازندگان ایرانی , مضراب , موسیقی