یادی از فریدون مشیری به مناسبت بیست ودومین سالگرد خاموشی

عصر اصفهان ، بهمن توکلی فرد

“فریدون مشیری” شاعر کوچه های مهربانی ، در سی ام شهریور ماه ۱۳۰۵ خورشیدی ، درتهران خیابان ایران ” عین الدوله ” به دنیا آمد. پدرش ” ابراهیم مشیری ” از خانواده افشار بودکه اجدادش به ” نادرشاه ” می رسید.
“فریدون” ، حدود ۴۰ سال در وزارت پست و تلگراف و تلفن خدمت کرد تا اینکه در سال ۱۳۷۹ به رحمت ایزدی پیوست.
وی در دارالفنون درس خواندوبدلیل مشکلات خانوادگی در مدرسه فنی ” وزارت پست وتلگراف وتلفن ” به تحصیلاتش ادامه می دهد. ” فریدون ” ناگزیر بود هم کارکند و هم درس بخواند به همین دلیل درسال ۱۳۲۴ در وزارت پست و تلگراف و تلفن قدیم استخدام می‌شود در واقع کار پدر و پدربزرگش را پی می‌گیرد. پدربزرگش “میرزا محمود خان ” چون در همدان و کردستان و کرمانشاه برای ایجاد خطوط مخابراتی ایران در زمان قاجار خدمات زیادی انجام داده بود ، ناصرالدین شاه به وی لقب “مشیر” داده بود که از آن به بعد می‌شوند خانواده “مشیر” ، یعنی طرف مشورت.
“فریدون مشیری” از ۱۵ سالگی تقریبا دست اندر کار مطبوعات بود ، خبرنگاری می‌کرد و گاه گاهی قلمی می‌زد. شوق نوشتن در وی خیلی زیاد بود. به دانشگاه هم که رفت پس از دو سال تحصیل در رشته ادبیات ، رشته‌اش را تغییر داد و در رشته روزنامه نگاری مشغول به تحصیل شد. چون روزنامه نگاری را بیشتر دوست داشت و بعد شعر که در وجودش همچنان جوانه می‌زد و بسیار هم پربار بود.
“فریدون مشیری” در سال ۱۳۳۳ در سن ۲۸ سالگی ازدواج کرد که حاصل آن یک دختر به نام “بهار “و یک پسر به نام “بابک” بود در سال ۱۳۵۷ با تقاضای شخصی از وزارت پست و تلگرافی و تلفن بازنشسته شد.
از “مشیری” کتب و مجموعه های شعر بسیاری برجا مانده است : تشنه طوفان ، گناه دریا ، نایافته ، ابر ، ابر و کوچه ، بهار را باور کن ، پرواز با خورشید ، یکسونگریستن ویکسان نگریستن ، برگزیده شعر ، از خاموشی ،گزینه اشعار ، خبرهای کوتاه ، مروارید مهر ، آه باران ، از دیار آشتی ، سه دفتر ، با پنج سخن سرا ، لحظه‌ها و احساس ، آواز آن پرنده غمگین ، دلاویزترین ، یک آسمان پرنده ، شگفتن‌ها و رستن‌ها ، گزیده اشعار ، زیبایی جاودانه ، تا صبح تابناک اهورایی ،گزیده اشعار فریدون مشیری .
بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد ازجام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم
در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید
عطر صد خاطره پیچید
یادم آمد که شبی باهم از آن کوچه گذشتیم …
سرانجام” فریدون مشیری” پس از نیم قرن فعالیت موثر در حوزه ادبیات معاصر و شعر پارسی در ساعت یک بامداد سه‌شنبه سوم آبان ماه ۱۳۷۹ به علت پیشرفتگی سرطان خون در سن ۷۴ سالگی در بیمارستان “تهران کلینیک” قلبش از تپش باز ماند و یاد به پیچ و خم کوچه‌ خاطر‌ها پیوست.
جاودان باد نامش

نویسنده: : بهمن توکلی فرد

منبع: عصر اصفهان

برچسب ها: بهمن توکلی فرد , شاعر , فریدون مشیری , مشیری