نویسندگی و نگارش(2)

کسی که قلم به دست می گیرد و می خواهد افکار درونی و مکنونات قلبی خود را در قالب جملات و عبارات بیان کند باید نخست از قواعد ربان و قوانین فصاحت و بلاغت تا حد لزوم آگاه باشد وبداند که برای ریختن معانی ذهنی در قالب الفاظ چه نکاتی را باید رعایت کند تا نوشته او مبین مقصود و خالی از هرگونه عیب و نقض باشد و سپس اگر از ذوق و استعدادی برخوردار است ، قدم در راه نویسندگی بگذارد وار استعداد ذاتی و خلاقیت ذهنی خود برای آفرینش معانی بکر و بدیع استفاده کند.

* انواع نگارش
بیشتر مولفانی که درباره فن نویسندگی مطالبی نوشته اند ، نوشته ها را از حیث روش نگارش و موضوع ، مورد توجه قرار داده وبرای هریک اقسامی قایل شده اند.
از نظر شیوه نگارش ، نوشته ها را به سه درجه عادی ، متوسط و عالی تقسیم کرده و گفته اند :
* نوشته عادی : نثری است ساده که از پیرایه های لفظی و معنوی عاری باشد ودر آن صنایع بدیعی به کار نرود.
نوشته هایی که نزدیک به یک زبان گفتاری است ، در ردیف این طبقه قرار می گیرند.
* نوشته عالی : نوشته ای را عالی دانسته اند که درآن تشبیهات و استعارات و صنایع لفظی و معنوی بکار رود و نویسنده کوشش کند که از نظر تخیلات شاعرانه و توازن سخن خود را به حد شعر برساند.
* نوشته متوسط : نوشته ای است که در آن نثر عالی و ساده به هم آمیخته باشد ؛ یعنی در عین حال که از فصاحت و آرایش کلام برخوردار است به زیور سادگی نیز آراسته باشد.
* در مبحثی دیگر به نگارش از حیث موضوع خواهم پرداخت.

نویسنده: : بهمن توکلی فرد

منبع: عصر اصفهان

برچسب ها: نگارش , نویسنده