نوشدارویی قبل از مرگ سهراب!

به قلم حکمت الله  زمانی پژوهشگر

اما مطلب به یک بیت و این بیت خلاصه و ختم نمی شود سرنوشت، نیش را برای دیگری چون دکتر اقبال تاثیر گذارکرد و گردش سپهر،  نوشدارویی قبل ازمرگ سهراب آفرید .

دکتر اقبال به غایت  صاحب اقبال شد و تا آخر عمر به اقبال روی آورده خود مفتخر و مفرح بود. در زندگی فرح بخش، به اوج مقصد و مقصود رسید بدون آنکه سعی و رنج مال دیگران را تصاحب و تصرف کند زندگی اش همانند هم ردیفانش  گشایش یافت بلکه بهتر چون در سایه نفت آرمید .

قضا و قدرنیز، عمر آن جناب را به دادگاه های انقلاب نکشاند. وی در سال 1356در شصت و هشت سالی فوت کرد .  بازی روزگار تمام شدنی نیست .

منوچهر اقبال متولد 1288 در هفده سالگی با هزینه پدرش برای ادامه تحصیل به فرانسه رفته بود .

روزگار است این که گه عزت دهد گه خوار دارد * چرخ بازیگر از این بازیچه ها بسیار دارد «قائم مقام فراهانی»

دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی استاد دانشگاه، در کتاب آسیای هفت سنگ، چنین آورده است: «رضا شاه یک روز برای بازدید به خراسان رفته بود، در فریمان، زنبوری گردن شاه را گزید و سخت متورم شد و بلافاصله به مشهد آمدند طبیبی که امور بهداری را زیر نظر داشت سخت در مداوا کوشید و بسیار مورد رضایت قرار گرفت و از همانجا دستور داده شد که به تهران منتقل شود. او شاه شناس و روانشناس شده بود، هر چند به برکت یک نیش زنبور بود، و این طبیب همان کسی است که بعد ها به نام دکتر اقبال، سال های سال وزارت کرد و ریاست شرکت نفت و در واقع کل اقتصاد ایران را در اختیار داشت.

دولت اقبال و نخستین گام برنامه اصلاحات ارضی

در حوالی سال 1338ش محمدرضا پهلوی به اقبال توصیه کرد که پیش نویس لایحه اصلاحات ارضی را برای ارائه به مجلس آماده کند که از تصویب مجلس گذشت . اما مسئله اصلاحات ارضی با موضع گیری های مختلفی از سوی نیروهای سیاسی، اجتماعی و مذهبی روبه رو شد. در این میان مهم ترین موضع گیری نسبت به اصلاحات ارضی در دوره نخست وزیری اقبال متعلق به نیروهای مذهبی و به طور مشخص آیت الله بروجردی – به مثابه مرجعیت بزرگ شیعه بود. آیت الله بروجردی کوشیدند از برداشتن هرگونه قدمی در مسیر تحقق آن ممانعت کنند که دولت ناچار شد تا زمان رحلت ایشان این برنامه را مسکوت گذارد .

برچسب ها: اصلاحات ارضی , دکتر اقبال