مجید مطاع

مجید مطاع که پدرش شادروان علی مطاع را مشوق خود در آموختن می داند در خانواده‌ای هنرمند زاده شد، چه آنکه پدر بزرگش سنتور را با مهارت می نواخت و نواده خلف وی راه او را در هنر موسیقی چنان پیمود تا این شعر معنای واقعی اش را باز یابد:
فرزند هنر باش نه فرزند پدر فرزند هنر زنده کند نام پدر
باری در دورانِ کودکیِ مجید مطاع، آموزش و آموختن بسیار دشوار بود و بنا به گفته ایشان ابزارهای کنونی همچون تلویزیون، رایانه و اینترنت وجود نداشت تا گام‌های آموختن را هموار و آسان سازد و تنها جعبه جادویی، رادیو بود که نوای دلنشین موسیقی را به محیط خانه و پیرامون آن انتشار می داد. با این وجود مجید مطاع راه خود را برگزید و سرانجام نقشه راه را تدوین کرد، بدین ترتیب که تنها 13 یا 14 سال بیشتر نداشت که پدر دوست داشتنی و هنر دوستش، وی را نزد استاد شادروان سید عباس طباطبایی برد تا در محضرش نواختن تنبک را فرا گیرد. از آنجا که استاد طباطبایی با وجود مهارت در نواختن، از بینایی محروم بود بنابراین پس از سه سال شاگردیِ مجید مطاع نزد ایشان، اندک اندوخته‌ای را که از خرمن دانش و هنر وی بدست آورده بود، توشه راه کرد و با حمایت پدر رهسپار تهران شد تا این هنر اصیل ایرانی را نزد استاد، زنده یاد امیر ناصر افتتاح، نوازنده چیره دست تنبک به شایستگی فرا گیرد.
آموزش و آموختن مجید مطاع تا آنجا ادامه یافت که توانست محضر استاد اسماعیل تهرانی، نوازنده سنتور و تنبک را درک و ناگفته های اساتید ماهر وزارت فرهنگ و هنر آن روزگار را نیز به خاطر سپارد و هنر محبوبش را بیش از پیش بیاموزد. در این رهگذر او که دهه دوم زندگی را از نیمه گذرانده بود، به همراه چند نفر از دوستان و هم کلاسی‌های هنرمندش در دبیرستان‌های محل تحصیلش، سعدی و ادب به اجرای برنامه پرداخت تا در میان علاقمندان به موسیقی شناخته شود. اما این پایان ماجرا نبود و مجید مطاع طی سه سال متوالی در مسابقات کشوری که وزارت آموزش و پرورش همه ساله و در فصل تابستان در اردوگاه رامسر برپا می کرد و زمینه شکوفایی استعدادها را در آنجا مهیا می نمود به کسب مقام نخست نایل آمد تا سال بعد به جشن فرهنگ و هنر شیراز راه یابد و در آرامگاه حافظ به اجرای برنامه بپردازد.
دوران اوج موسیقی ایران مقارن بود با 18 سالگی استاد مجید مطاع، همان هنگام که برنامه گلها بر چکاد بلند موسیقی ایران می درخشید و بهایی دوچندان به موسیقی سنتی ایران داده بود؛ از این رو استاد مجید مطاع به ارکستر بزرگ اداره کل فرهنگ و هنر اصفهان راه یافت، ارکستری که شادروان حبیب الله اشراقی آن را سرپرستی می کرد و هر هفته اجرای زنده داشت. هنرمندی استاد مجید مطاع تا آنجا ادامه یافت که ارکستر رادیو اصفهان نیز از وی دعوت به همکاری نمود تا به همراه زنده یاد ناهید دایی جواد ، سیروس ساغری و محمد طغانیان نوازنده کمانچه و هوشنگ بهشتی که از قضا پسر عمه اش نیز بود به اجرای برنامه بپردازد.
استاد مجید مطاع که بیش از 55 سال است نوای تنبک را نیکو و پسندیده تقدیم علاقمندان این ساز اصیل ایرانی می کند و برای خویش نوآوری هایی نیز در این ساز سنتی دارد، چندی پس از پیروزی انقلاب، فعالیت در رادیو اصفهان را با تهیه و ضبط سرودهای انقلابی پی گرفت تا اکنون که وارد دهه هشتم زندگی شده است، آموختن به علاقمندان تنبک و موسیقی را در آموزشگاه‌های مختلف و بصورت نت و تکنیک با همان شور و اشتیاق گذشته ادامه دهد.

نویسنده: : عباس مهری اردستانی

منبع: عصر اصفهان

برچسب ها: سنتور , علی مطاع , مجید مطاع , مضراب , موسیقی