حکمرانی اقتصادی کشور باکیست؟
انتخابات مجلس شورای اسلامی نشان داد که دوران پدرخواندههای سیاسی روبه افول است و جوانها وارد این میدان شده اند. اما مشکل این است که پدرخواندگی در اقتصاد کشور، سرجایش است و آنچه امروز مهم است همین است.
حکمرانی اقتصادی در سه دهه گذشته در حقیقت سیاسی بوده است. کما اینکه مدتی قبل سید حسین مرعشی، رییس حزب کارگزاران سازندگی، بدرستی گفت: قدرت من از نمایندگان مجلس بیشتر است!
امروز در صحنه سیاسی کشور، با بردارهای قدرتی طرفیم که هرکدام جهتی خاص خود دارند. مجلس هم یک بردار قدرت است. اما به دلائل مختلف از جمله مشارکت پایین، نسبت به صاحبان قدرتهای اقتصادی و صاحب رسانه، تضعیف شده است. از این منظر، نگاهی به صحنه به ما میگوید که حکمرانان اقتصادی کشور کجا لانه کرده اند. حکمرانی اقتصادی یعنی:
قدرت اتاق بازرگانی بر قدرت وزارت صمت بچربد. یعنی قدرت فولاد و پتروشیمی و صاحبان دلار، بر قدرت بانک مرکزی بچربد. یعنی قدرت بانکهای خصوصی بر قدرت وزارت اقتصاد میچربد. یعنی هرکه رسانهها را بتواند بخرد، قدرتاش بیشتر از وزارت فرهنگ و ارشاد است. یعنی گران کردن همه چیز برای مردم به جای نظارت کردن بر فعالیت عده معدود باشد. یعنی قدرت انبوهسازان بر قدرت مجلس و شهرداری بچربد.
حال درست است جوانان انقلابی وارد میدان شدهاند. اما کار دشواری درپیش دارند. پدرخواندههای اقتصادی، غول مرحله آخر است. از این پس، برخی از همین نیروهای انقلابی در مبارزه با این غول با ضربههای مختلف تهدید و تطمیع و فریب مواجه خواهند شد. دعا میکنیم از پس این غول بیشاخ و دم بربیایند.
نویسنده: : حسن عباسیفر
منبع: عصر اصفهان
ارسال دیدگاه
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد