12 مهر 1402 - 10:00 ق.ظ
انفجار درونیات
ادبیات و سینما همواره ارتباط تنگاتنگی داشته اند . بدان گونه که نمیتوان هیچ کدام را مستقل از یک دیگر تصور کرد . سینما و تئاتر پیش از آن که بر جولانگاه حقیقی خود یعنی صحنه نمایش و پرده نقره ایی ظاهر شوند ، ابتدا بر صفحه کاغذ نویسنده در مدیوم فیلمنامه و نمایشنامه ظاهر میشوند . همین مهم ترین دلیل است برای آن که نتوان سینما و تئاتر را از ادبیات جدا کرد ، به عبارت دیگر ادبیات پایه اصلی سینما و تئاتر است و تئاتر و سینما را نمیتوان بدون آن متصور شد. دلیل دیگر برای اثبات این رابطه عمیق الهام گرفتن سینما و تئاتر از ادبیات است، از تئاتر های یونان باستان تا تئاتر های امروز سالن برادوی و از تصویر های متحرک صامت در اواخر قرن نوزدهم تا پرده های آی مکس امروزی، سینما و تئاتر همواره از ادبیات وام گرفته و ادبیات را منبع الهامی برای آثار خود قرار داده اند. ادبیات نه تنها در سینما و تئاتر بلکه در هنر های دیگر همانند معماری و نقاشی نیز تاثیر خود را گذاشته است. همین دلایل به روشنی میتواند هر هنرمندی را قانع کند که برای رسیدن به درک و شناخت از هنر خود ابتدا به درک و شناخت عمیقی از ادبیات نیاز دارد.