شاعری که با عشق حسین قد کشید

به گزارش پایگاه خبری عصر اصفهان، رحیم منزوی اردبیلی در محله سید آباد اردبیل به سال ۱۳۱۶ دیده به جهان گشود. پدرش در ایام محرم به شبیه خوانی و تعزیه گردانی می‌پرداخت و این موضوع در ایجاد علایق منزوی به مرثیه‌سرایی تاثیر فراوانی گذاشت.

او اولین شعر خود را در سن ۹ سالگی و در سن کودکی سرود و سال‌ها با عشق به امام حسین(ع) و اهل بیت(ع) بزرگ شد و قد کشید. فضای عاشورایی شهر او را به نوحه سرایی شوق داد. در پایان تحصیل وارد ارتش گردید و در همان دوران که در مراغه خدمت می‌کرد، پای درس آیت‌الله سید جواد مجتهد نشست و دروس اسلامی را فرا گرفت اما پس از هفت سال از ارتش استعفا کرد و برای چند سالی با اشتغال به رانندگی معاش خود و خانواده را تامین می‌نمود.

نام منزوی شهره عام و خاص است، اشعار سوزناک، نوحه‌های دلنشین و توأم با حزن و اندوه این شاعر سینه به سینه در بین مردم انتقال می‌یابد. در آذربایجان نوحه خوان و مرثیه‌سرایی نیست که برای در دست گرفتن نبض مجلس از اشعار سوزناک منزوی استفاده نکند. تأثیر شعر او هم وسیع و هم عمیق است. قصاید طولانی منزوی شنونده را خسته نمی‌کند، حتی هر بیت آن ذهن خواننده و شنونده را به بیت بعدی جذب می‌کند و هر بیتش به‌جای خود شاه بیت است.

وی دارای سبک خاص ادبی بوده و در نوع خودش بهترین و فاخرترین آثار را آفریده است؛ معمولاً در سروده‌هایش کلمات فارسی و عربی نسبت به سایر نوحه‌ها کم‌تر است و شور و جوشش عشق را در سروده‌های وی به وضوح می‌توان دید.

اوج سرودن اشعار عاشورایی مرحوم منزوی اردبیلی با ظهور نوحه خوانان و اساتید مشهور مداحی مانند سلیم موذن زاده اردبیلی، محمد باقر تمدنی و داوود علیزاده مصادف بود.

به‌همین لحاظ خواندن سروده‌های حماسی او که خود از آهنگی سوزناک برخوردار هستند از حنجره‌های خستگی ناپذیر و سحرانگیز این مداحان، به خصوص استاد سلیم موذن زاده اردبیلی حال و هوای دیگری را به مجالس عزاداری می‌داد.

نوحه معروف «اکبره باخ، اکبره باخ» که با صدای استادحاج سلیم موذن زاده که تماماً سروده‌های مرحوم منزوی بود، شاهکاری در ادبیات عاشورایی است، شعری با قالب نو و خلاقیت تمام و اجرایی زیبا، توام با خلاقیت استاد سلیم موذن زاده، و واقعاً می‌توان گفت که این اثر بی‌نظیر بوده و هست و باعث شروع سبک جدیدی در مرثیه‌سرایی و مداحی ترکی گردید.

استاد منزوی دارای شاهکارهای زیادی از اشعار عاشورایی به زبان‌های ترکی و فارسی است که از آن جمله می‌توان به اشعار ترکی مانند اکبره باخ، وداع امام از کعبه و حرکت با اهل بیت(ع) خویش به سوی کربلا، کوچ از قتلگاه به سوی شام، مصایب حضرت زینب کبری (س) و احوالات حضرت رقیه(س) اشاره نمود که با نظمی زیبا سروده شده و به‌عنوان یادگاری ابدی باقی مانده‌اند.

کد 300

منبع: فارس

برچسب ها: حسین , شاعر , عشق