برف پاک نکن!

هر چند خود به عقیده خود پاسخ را تا حدودی می‌دانستم، اما از گفتنش به هر کس و هر جایی ابا داشتم چرا که گاهی اعتقاداتی هست که جایی برای بیانش نیست و گاهی بیاناتی بر زبان جاری می‌شود، که کمتر گوش شنوایی برایش می توان یافت.

بماند که زمانه، زمانه تردیدها، تهدیدها و تحریم‌ها و البته تحریف‌هاست؛ اما تردیدی نیست که سخاوت آسمان بر مردمان زمین، شدنی است. اگر تضرعی باشد و با انصاف، حق مداری، برادری و برابری در جامعه در میان همین مردمان همراه شود، به یقین آسمان هم سخاوتمندی خود را با نزول قطرات الماس گونش به نمایش می‌گذارد و اگرنه…

انگار آب و آدم و همین برف پاکن که این روزها برف و بارانی برای زودن ندارد بهم مرتبطند و اما این آدمی است که باید در این زمانه مملو از ازدحام، خیلی چیزها را از درون و برونش بزداید و پاک کند و آدم شود!

این روزها برف پاکن ها در آرزوی برف و باران، چشمانشان سفید شده و زمانه همین روزها هم چشم براه پاکی ها و خوبی ها برای سرازیر شدن برکات است.

برکاتی که با توجه به طلایه «آمَنُـــوا وَ عَمِلُوالصَّالِحـــات»؛ یعنی هم دلت پاک باشد و هم کارت، بیشتر و بیشتر نصیبمان خواهد شد و برف پاکن ها را تندتر بالا و پایین خواهد کرد.

اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً مَرِيعاً مُمْرِعاً عَرِيضاً وَاسِعاً غَزِيراً

نویسنده: محمود افشاری

منبع: عصر اصفهان

برچسب ها: برف و باران , محمود افشاری