ابراهیم هادی، الگوی اخلاق عملی و ورزش
تابستان سال ۱۳۸۶ بود .در مسجد امین الدوله تهران مشغول نماز جماعت مغرب و عشاء بودم .
حالت عجیبی بود! تمام نمازگزاران از علماء و بزرگان بودند .
در گوشه سمت راست صف دوم جماعت ایستاده بودم .بعد از نماز مغرب ، وقتی به اطراف خود نگاه کردم ، با کمال تعجب دیدم اطراف محل نماز جماعت را آب فراگرفته!
درست مثل اینکه مسجد ، جزیره ای در میان دریاست !
امام جماعت پیرمردی نورانی با عمامه ای سفید بود .از جا برخاست و رو به سمت جمعیت شروع به صحبت کرد .از پیرمردی که در کنارم بود پرسیدم : امام جماعت را می شناسی؟
جواب داد : حاج شیخ محمد حسین زاهد هستند .استاد حاج آقا حق شناس و حاج آقا مجتهدی .
من که از عظمت روحی و بزرگواری شیخ حسین زاهد بسیار شنیده بودم با دقت تمام به سخنانش گوش کردم .
سکوت عجیبی بود .ایشان ضمن بیان مطالبی در مورد عرفان و اخلاق فرمودند: دوستان ، رفقا ، مردم ما را بزرگان عرفان و اخلاق می دانند و…اما رفقای عزیز ، بزرگان اخلاق و عرفان عملی این ها هستند ….بعد تصویر بزرگی را در دست گرفت !
از جای خود نیم خیز شدم تا بتوانم خوب نگاه کنم .تصویر ، چهره مردی با محاسن بلند را نشان می داد که بلوز قهوه ای بر تنش بود!
به عکس خیره شدم .کاملا او را می شناختم .چهره او را بارها دیده بودم .شک نداشتم که خودش است .ابراهیم بود ، ابراهیم هادی!!!!
سخنان او برای من عجیب بود . شیخ حسین زاهد ، استاد عرفان و اخلاق که علمای بسیاری مانند آیت الله مجتهدی در محضرش شاگردی کرده اند چنین سخنی می گوید !؟
او ابراهیم را استاد اخلاق عملی معرفی کرد!!!
در همین حال با خودم گفتم : شیخ حسین زاهد که…او که سال ها قبل از دنیا رفته!
هیجان زده از خواب پریدم .
این گفتار قسمتی از کتاب سلام بر ابراهیم ، خاطرات ابراهیم هادی بود
ابراهیم در مسابقات باشگاه های کشتی در سال ۱۳۵۵ زمانی که بر روی تُشک می رود و در مقابل حریف می ایستد ،حریفش در گوش او می گوید من به جایزه نقدی مسابقات احتیاج دارم و در بین تماشاگران مادر گریان خود را نشان ابراهیم می دهد و ابراهیم برای دل حریف سه اخطاره می شود و نتیجه را واگذار می کند !
بلی ، این ست عرفان عملی که تقوای او بالاتر از هر هدفی ست تا به ورزشکاران امروز ما بیاموزد نیاز نیست پیغمبر و امام باشی فقط کافی است به داشته هایت نگاه کنی و بدانی تو هم می توانی الگوی جوانان ورزشکار ایران شوی و کتاب هایت از ۲ میلیون تیراژ رد شود!
کشتی امروز هم همان کشتی دیروز است …
فوتبال امروز همان فوتبال دیروز و فرداست …
بدنسازی دیروز با بدنسازی امروز فرقی ندارد …
پس دنیای دیروز و امروز ما یکی ست ولی ما خیلی متفاوت شده ایم ….
نویسنده: حجت الاسلام دکتر علیرضا احمدی
منبع: عصر اصفهان
ارسال دیدگاه
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد