دیپلماسی پزشکی حلقه مفقوده افزایش قدرت نرم ایران در معادلات جهانی

عصر اصفهان، به قلم دکتر پوریا عادلی استراتژیست حوزه سلامت ومشاور فراکسیون دیپلماسی سلامت مجلس شورای اسلامی؛

توجه رسمی  به دیپلماسی پزشکی از دهه ۷۰ میلادی در سیاستگذاری آمریکا به چشم میخورد و در سال ۱۹۷۸ پیتر بورن دستیار جیمی کارتر برای اولین بار به این نکته اشاره کرد که استفاده از دیپلماسی پزشکی می‌تواند باعث افزایش قدرت آمریکا در جهان شود‌ و این سیاست تا به امروز تا جایی پیش رفته است که هجده درصد از حجم اقتصاد عظیم آمریکا را خدمات و کالاهای سلامت محور تشکیل میدهند‌ وعلاوه بر این آمریکا با عرضه خدمات درمانی در سایر کشورها به دنبال ارائه تصویری انسان‌دوستانه از سیاست های این کشور است.

استفاده و بهره گیری از دیپلماسی پزشکی تنها خاص آمریکا نبوده و کشورهایی مانند کوبا ،هند،ترکیه و چین از این حوزه بهره های سیاسی و اقتصادی بسیار برده اند.

در این میان ، ایران نه تنها علی رغم مزایای رقابتی و توانایی های غیر قابل مقایسه با این کشورها در حوزه ارائه خدمات پزشکی به شکل نظاره گر غیر فعال عمل کرده است ،بلکه متاسفانه در سال‌های اخیر به علت هجمه های غیرکارشناسانه و مخاطب پسند در برخی رسانه ها به تخریب چهره پزشکی ایران در سطح داخلی و جهانی پرداخته شده است .

سیاستگذاری صحیح در عرصه دیپلماسی پزشکی و بسترسازی برای توسعه توریسم سلامت می‌تواند باعث افزایش پرستیژ کشور در سطح منطقه و جهان شده و ضمن توسعه اقتصادی کشور زمینه ساز خنثی سازی تبلیغاتی گردد که بر علیه ایران در منطقه و جهان انجام می‌شود.