مهاجرت کادر درمان موضوعی که جدی گرفته نمی شود!

عصر اصفهان، نرگس رضایی/قبل از انقلاب تعداد پزشکان 14 الی 16 هزار نفر بود که 4 الی 5 هزار نفر از آن ها خارجی بودند اما بعد از سال ها  جمعیت پزشکان 12 برابر شد که در سطح دنیا دارای رتبه قابل قبولی هستیم.

اما در حال حاضر مسئله مهم این روزها شتاب گرفتن دوباره مهاجرت پزشکان از کشور است و کشورهای مقصد نه تنها اروپا و آمریکاست بلکه اکنون، کشورهای منطقه نیز رقیبی جدی برای جذب حداکثری متخصصان ایرانی با اعطای شرایطی رویایی هستند.

مباحثی که برای این موضوع می توان متصور بود بسیار پراکنده و متنوع است از جمله کم شدن اقبال مردم و نگاهی کاملا تفکیک شده باشکاف طبقاتی عمیق در میان آنان ، نگاهی که میگوید پزشکان با کشیدن دیوار شیشه ای بین خود و طبقات مختلف جامعه، بحران ارتباطی عمیقی را دامن زده اند!

به طور نمونه  رئیس نظام پزشکی اهواز در مورد این بحران اشاره کرده بود که درخواست مهاجرت پزشکان روزانه شده است علی جواهری با ابراز نگرانی از شتاب گرفتن موضوع  می گوید؛ درخواست ها به امری روزانه تبدیل شده است  و کشورهای عمان ، بحرین، قطر،و .. مقصد های اکثر درخواست کنندگان است.

نگرانی حتی به قوه قضاییه هم رسیده است تا آنجا که معاون پیشگیری  از وقوع جرم  قوه قضاییه در باره این چالش میگوید؛ هزینه آموزش هر پرستار  در کشور حدود 2 میلیارد برآورد  می شود ؛ لذا با اتخاذ رویکردها در اعمال سیاست های متفاوت نباید اجازه خروج متخصصان از کشور را بدهیم . شاید در سطح تحلیل فوق نوعی نگرانی عمیق و نگاهی رادیکال نسبت به موضوع برای ایجاد محدودیت های بیشتر دیده شود که البته تجربه زیسته سال ها در اجرای سیاست های منع و محدودیت با شکست مواجهه شده است . متخصصان نه با جبر بلکه با توجه به شرایط اغلب اقتصادی و کمی فرهنگی و حتی اجتماعی، تمایل به خدمت در داخل کشور را از دست داده اند و البته  شناخت و توجه کشور های منطقه نسبت به جذب متخصصان ما  در مسیر توسعه  تبدیل به یک سیاست نوین و مهم در صدر تصمیمات آنان شده است به طوریکه عزم جدی در تحقق اهداف بلند مدت خود، با کنار هم قرار دادن متخصصانی که کمترین هزینه ای برای پرورش آن ها نکرده اند بسیار هوشمندانه و قابل تامل است.

نباید از این مسئله غافل باشیم که جریانی ، برچسب های اجتماعی و ایجاد حس نا امنی بیم مردم نسبت به متخصصان را با طرح مسایلی همچون پرداختن به حواشی دستمزدهای نجومی،و نگرانی از افزایش تعرفه های پزشکی با موجی، ضد پزشک و پرستار و متخصص را در ایران مهندسی کرد و حالا، این موج کمبود پزشک به روشنی مطرح و درک شد! اکنون انگار رسیده ایم به منزل اول و دوباره باید برای کمبود پزشکان و پرستارانی که مهاجرت می کنند جایگزینی اورژانسی پیدا کنیم پزشکان بنگلادشی ، پاکستانی و …! آیا این راه حل نهاییست ؟! پرسپکتیوی برای موضوع در ذهن سیاست کذاران مربوطه متصور نیست؟!

آیا تامین رضایت پزشکان معادل نارضایتی مردم است ؟! یا تناقض هایی که در بحث در آمد های پلکانی پزشکان وجود دارد ، ایسنا با ارایه آماری مینویسد”متاسفانه خیلی از پزشکانی که در مراکز دولتی فعالیت دارند مالیات ۳۵ درصدی برای آنها حساب می‌شود و این درحالیست که برای پزشکانی که در مراکز خصوصی فعالیت دارند فقط ۱۰ درصد مالیات گرفته می‌شود و این قوانین ضد و نقیض است که همه ما به آن معترض هستیم …”

با این تفاسیر آیا رغبتی برای کار با کیفیت باقی می ماند؟!

در آمار و ارقام ضد و نقیض نماینده مردم سلسله و دلفان که به ظاهر امر بسنده میکند و با ارایه آمار 80 هزار نفری پزشکان عمومی شرایط را خوب ترسیم کرده و کاری به چشم انداز مهاجرت نداشته و آن را به نوعی سیاه نمایی می داند! که البته عضو کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی یکی از دلایل مهاجرت پزشکان را درآمد این قشر می داند و و معتقد است: میزان پرداختی‌ به پزشکان واقع بینانه نیست و بهتر است که این پرداخت‌ها واقع بینانه دیده شود و بهترین امکانات و حقوق در اختیار پزشکان قرار داده  شود چرا که در خارج از کشور بهترین امکانات و حقوق را در اختیار آنها قرار می‌دهند و این سبب شده آنان  با رغبت بیشتری اقدام به مهاجرت کنند.

اگر کمی انتزاعی تر به موضوع نگاه کنیم قطعا و حتما موضوع دارای دو بعد خواهد شد یکی مردم که توان پرداخت همان هزینه های کم را نیز ندارند و بعد دیگر پزشکان که نمی توانند بیشتر از سطح رفاه و توان اقتصادی جامعه طلب کنند بنابراین خواه ناخواه به سمت کشورهایی سوق داده می شوند که عرضه و تقاضا تقریبا هم سطح و هم سو باشد!

پیشنهادات زیادی مطرح می شود که اگر به آن ها از سوی کارشناسان و متخصصان توجه بیشتری شود شاید کمی از خسارات مهاجرت های اینچنینی و ترغیب متخصصان به ماندن را تقویت کند.

نویسنده: نرگس رضایی

منبع: عصر اصفهان

برچسب ها: پرستاران , پزشکان , مهاجرت متخصصان