ترور خبرنگاران، اتوبان چپاول ثروت افغانستان

عصر اصفهان– هادی زمانی/ راه حل ساده تر آن است که کارهای بزرگ را به انسان های کوچک و بی مقدار بسپاریم و کارهای کوچک را به انسان های بزرگ. هر چند انجام این اقدام در آن زمان هم کار ساده ای نبوده و افکار عمومی به سادگی آن را بر نمی تافته اما در قرن 21  و در زمانه ای که به عصر اطلاعات و ارتباطات شهرت دارد، چنین عمل قبیحی برای تباه کردن یک ملت و یک جامعه کار ساده ای نیست چرا که قبل از آنکه گروهی خواسته باشد چنین عملی را بر ملتی تحمیل نماید، بایستی با حذف نخبگان  و روشنفکران و قلم به دستان زمینه مساعدی را برای تحقق آن فراهم آورند.

مرکز خبرنگاران افغانستان بر اساس گزارش سالانه خود در خصوص خشونت علیه خبرنگاران اعلام کرده که جنگ داخلی و خشونت ها در افغانستان در سال ۲۰۲۰ به جان باختن ۸ تن از اصحاب رسانه ها و زخمی شدن ۱۹ تن دیگر منجر شد. به گزارش ایرنا، مرکز خبرنگاران افغانستان بهریاست«احمدقریشی»تاکنون موفق شده ۱۱۲ پرونده را در ارتباط با موضوعاتی از جمله کشته و مجروح شدن، اعمال خشونت فیزیکی، توهین و تحقیر، تهدید، فشار و ارعاب و یا حمله و اعمال خراب‌کارانه علیه خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای در این کشور ثبت کند.»( ارایه اطلاعات اولیه)

از زمان اعلام مذاکرات رسمی دولت ترامپ با نمایندگان طالبان در دوحه قطر و آزادی زندانیان این گروه افراطی تعداد زیادی از خبرنگاران و روزنامه نگاران افغانی جان خود را از دست داده اند؟ سوال اساسی آن است که چرا چنین اتفاقات دهشتناکی برای جامعه ارتباطی و رسانه ای افغانستان به وقوع می پیوندد؟

در گزارش این مرکز در باره خبرنگاران قربانی آمده است: صفرمحمد اتل، مجری ایستگاه رادیوی سمون در لشکرگاه، احمدخان نوید، مجری رادیو صدای غور در فیروزکوه، میر واحدشاه امیری، گزارشگر و شفیق ذبیح تصویربردار تلویزیون خورشید در کابل، الیاس داعی، گزارشگر رادیو آزادی در لشکرگاه، ملاله میوند، مجری تلویزیون انعکاس و طاهرخان، راننده این رسانه در جلال‌آباد و رحمت‌الله نیکزاد تصویربردار آزاد (همکار با تلویزیون الجزیره و خبرگزاری اسوشیتدپرس) در غزنی طی یک سال گذشته میلادی در افغانستان کشته شدند.در این گزارش تاکید شده است که در جریان سال ۲۰۲۰ میلادی ۱۹ خبرنگار و کارمند رسانه‌ای نیز در رویدادهای مختلف در این کشور زخمی شده‌اند.براساس این گزارش، تاکنون همچنین ۴۵ مورد تهدید، ۱۱ مورد خشونت فیزیکی، ۶ مورد بازداشت، ۶ مورد ربوده شدن و ۴ مورد اقدام مسلحانه علیه خبرنگاران و اصحاب رسانه‌ها ثبت شده است.

مرکز خبرنگاران افغانستان گفته است که عناصر داعش به کشتن ۲ مجری، یک کارمند فنی و یک کارمند خدماتی؛ طالبان به کشتن یک گزارشگر و یک تصویربردار و افراد ناشناس در کشتن دو مجری تا تاریخ این گزارش یعنی سال 2020 میلادی و زمانی که هنوز جنگ داخلی افغانستان و مستولی شدن طالبان به وقوع نپیوسته بود، مظنون و یا متهم هستند. سازمان گزارشگران بدون مرز نیز در گزارشی افغانستان را سومین کشور مرگبار برای خبرنگاران معرفی کرده و گفته بود که در سال ۲۰۲۰ میلادی شش خبرنگار در این کشور کشته شده اند.

این در حالی است که نسبت به سالهای گذشته حملات هدفمند بر علیه خبرنگاران و روزنامه نگاران افغانی چند برابر شده است.  بر اساس این گزارش، شمار قربانیان در سال ۱۳۹۹ در مقایسه با سال ۱۳۹۸ که پنج نفر بود، نه تنها به لحاظ آماری به گونه‌ی قابل ملاحظه‌ای افزایش داشته ؛ بلکه بیشتر آن‌ها به شکل انفرادی هدف قرار گرفته و جان خود را از دست داده‌اند. آمار ثبت شده برای سال 1400 بهت آور است.

مطالعات بیشتر با روی کار آمدن طالبان ما را به نتایج بهتری سوق می دهد. به گزارش خبرگزاری جمهور افغانستان؛ بیشترین خبرنگاران را جوانان تشکیل می‌دهند، که باید به وضعیت این خبرنگاران توجه نمود. نصیر احمد نوری معاون نهاد نی می گوید: خبرنگاران محلی در ولایات کشور در بی‌سرنوشتی مطلق به سرمی‌برند.به گفته او:” در اثر شدت گرفتن جنگ‌های اخیر در این کشور، انتشار 60  رسانه‌متوقفشدهوبیشازیکهزارخبرنگارازکاربیکار شده‌اند که بیش از 200 تن آنها را زن هستند”.

شماری از خبرنگاران محلی که در اثر جنگ‌های اخیر از ولایات به کابل پناه آورده‌اند، می‌گویند در شرایط کنونی خبرنگاران گندمی اند که بین دو سنگ آرد می‌شوند.سید عظیم هاشمی از خبرنگاران محلی در شمال کشور گفت:” ولایاتی شمال را که طالبان تصرف کرده‌اند به مسوولان رسانه‌ها و خبرنگاران گفته‌اند که بیایند کار‌های رسانه‌ای شان را مطابق دستور آنها پیش بیرند”.آقای هاشمی با نگرانی از وضعیت کنونی می‌گوید:” مقامات طالبان به ما می‌گویند که بیایند کار‌های رسانه‌ای را مطابق دستور ما انجام دهید ولی تضمین مصئونیت جانی وجود ندارد.وی بیان داشت:” طالبان به اعضای خانواده‌های ما هشدار داده‌اند در صورت عدم همکاری خانه‌های ما را آتش می‌زنند.

واقعیت آن است که گروه طالبان پس از معاهده دوحه با آمریکا تسلط خود بر افغانستان را قطعی می بیند و لذا گام مهمی برای تشکیل کشوری با حاکمان نادان برای حفظ منافع آمریکا و تاراج معادن دست نخورده این کشور را برنامه ریزی می کند ، از سوی دیگر هزینه های سرسام آور حفظ دولت فاسد اشرف غنی و دست نشانده های آمریکا برای این کشور بسیار گران و غیر تصور شده است لذا با یک برنامه ریزی دقیق جلوی ضرر را هر موقع که بگیرند منفعت خواهد بودو چه حاکمانی بهتر از طالبان که هم بی سواد و نادان هستند و هم ایدولوژی قدرتمندی برای مسخ افکار عمومی و به استحمار کشیدن افراد جامعه با حربه دین دارند. تا با تسلط این قوم افراطی و خطرناک به نام آزادی و مبارزه با آمریکا با تحریم های ظالمانه به آن چنان فقری مبتلا شوند که دلال ها و واسطه ها با کمترین هزینه و پایین ترین قیمت ثروت بی کران این ملت مظلوم را در قالب شرکت های کره ای و چینی و روسی و حتی ترک به غارت ببرند و غرب را سیراب کنند بدون آنکه لازم باشد میلیاردها دلار در جهت آن هزینه کنند و برای تحقق این امر اولین گام حذف روشنفکران و آزادی خواهان واقعی یعنی خبرنگاران و روزنامه نگاران است که از قدرت اندیشه و قلم برخوردارند چرا که خبر روح یک جامعه پویا و زنده است و جاری نبودن آزادانه و حرفه ای آن باعث مرگ خاموش آن خواهد شد.

202

نویسنده: هادی زمانی

منبع: عصر اصفهان

برچسب ها: افغانستان , ترور , خبرنگاران , سبک خبر نویسی برید , طالبان